Περιεχόμενο
- Πλεονεκτήματα: προστασία των θέσεων εργασίας της χώρας
- Πλεονεκτήματα: εθνική ασφάλεια
- Πλεονεκτήματα: νέες βιομηχανίες
- Μειονεκτήματα: υψηλές τιμές, λιγότερες επιλογές
- Μειονεκτήματα: αργή οικονομική ανάπτυξη
- Μειονεκτήματα: παγκόσμιες εντάσεις
Ως ομάδα, οι οικονομολόγοι του κόσμου δεν αναγνωρίζονται με συναίνεση στα περισσότερα θέματα. Αλλά είναι πολύ κοντά σε κάτι ομόφωνο: οι νόμοι για τον προστατευτισμό της αγοράς εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη. Αν και οι παγκόσμιες τάσεις έχουν κινηθεί προς μια πιο ελεύθερη αγορά, οι περισσότερες χώρες συνεχίζουν να χρησιμοποιούν διάφορα μέτρα για την προστασία των αγορών τους, για παράδειγμα, με δασμούς εισαγωγής και τιμές για την προστασία των εγχώριων αγορών από διεθνείς ανταγωνιστές. Ωστόσο, ενώ οι περισσότεροι οικονομολόγοι προτιμούν μια ελεύθερη αγορά, αναγνωρίζουν ότι ο προστατευτισμός ωφελεί ορισμένες χώρες της παγκόσμιας οικονομίας.
Πλεονεκτήματα: προστασία των θέσεων εργασίας της χώρας
Η προστασία των εταιρειών και των εσωτερικών θέσεων εργασίας είναι ένα από τα κύρια επιχειρήματα που οδηγούν στον προστατευτισμό. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι τοπικές βιομηχανίες συχνά ζητούν τον πατριωτισμό να αποκτήσει υποστήριξη για τις πολιτικές προστασίας. Για παράδειγμα, το "Buy America" υπήρξε ραγδαία φωνή μεταξύ της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας από τότε που οι ιαπωνικές εισαγωγές έγιναν ισχυροί ανταγωνιστές. Οι οικονομολόγοι παραδέχονται ότι το ελεύθερο εμπόριο επιβάλλει κόστος και επιβαρύνσεις σε ορισμένες βιομηχανίες και εργαζομένους βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα είναι πιο ευεργετικό από το προστατευτικό εμπόριο, το οποίο πιστεύουν ότι βοηθά μόνο ένα μικρό μέρος εις βάρος μιας μεγαλύτερης οικονομίας και κοινωνίας.
Πλεονεκτήματα: εθνική ασφάλεια
Οι υποστηρικτές του προστατευτισμού ισχυρίζονται ότι το υπερβολικό ελεύθερο εμπόριο υπονομεύει την εθνική ασφάλεια καθιστώντας τα έθνη πολύ εξαρτημένα από τα αγαθά και τα προϊόντα άλλων χωρών. Στη συνέχεια συζητούν προληπτικά μέτρα ζωτικής σημασίας για τις εθνικές βιομηχανίες, για παράδειγμα, το χάλυβα και το πετρέλαιο. Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, για παράδειγμα, ικανοποιεί τις απαιτήσεις για περισσότερη εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και ακόμη και εξάρτηση από τις εισαγωγές του από άλλες χώρες, όπως η Μέση Ανατολή.
Πλεονεκτήματα: νέες βιομηχανίες
Οι κυβερνήσεις δικαιολογούν γενικά τις προστατευτικές πολιτικές δηλώνοντας ότι τέτοια μέτρα είναι απαραίτητα για να βοηθήσουν τις νέες βιομηχανίες στη διαδικασία ανάπτυξης. Η εγκυρότητα αυτού του επιχειρήματος, ωστόσο, παρεμποδίζεται από την τάση τέτοιων πολιτικών να γίνουν μόνιμες καθώς οι βιομηχανίες εξαρτώνται περισσότερο από αυτή την ενίσχυση ή ακόμη και να πιέζουν την κυβέρνηση να διατηρήσει τέτοια μέτρα.
Μειονεκτήματα: υψηλές τιμές, λιγότερες επιλογές
Ο προστατευτισμός περιορίζει τον ανταγωνισμό, περιορίζοντας κατά συνέπεια τη διαθεσιμότητα διεθνών αγαθών και προϊόντων, αναγκάζοντας τους καταναλωτές να αγοράζουν και να πληρώνουν περισσότερα για τοπικά προϊόντα. Το κόστος των τιμολογίων και άλλων εμποδίων προστασίας μετακυλίεται στους καταναλωτές με την αύξηση των τιμών των διεθνών αγαθών. Το ελεύθερο εμπόριο, από την άλλη πλευρά, ενισχύει την ανταγωνιστικότητα μεταξύ των παραγωγών σε όλο τον κόσμο, και αυτό κάνει τις τιμές χαμηλότερες και αυξάνει την ποικιλομορφία αυτών των αγαθών.
Μειονεκτήματα: αργή οικονομική ανάπτυξη
Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι ο προστατευτισμός περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη, καθώς περιορίζει τις αγορές στις προσφορές προϊόντων και τη διαθεσιμότητα. Προειδοποιούν ότι εάν μια χώρα περιορίσει τα αγαθά και τα προϊόντα μιας άλλης χώρας, μπορεί επίσης να υιοθετήσει περιοριστικά μέτρα, τα οποία κατά συνέπεια θα επιβραδύνουν την οικονομική ανάπτυξη, καθώς η διαδικασία εξαγωγής θα γίνει πιο δύσκολη.
Μειονεκτήματα: παγκόσμιες εντάσεις
Όταν η κυβέρνηση ενός έθνους περιορίζει τις εισαγωγές από άλλες χώρες υιοθετώντας δασμολογικά μέτρα και δασμούς εισαγωγής ή άλλες πολιτικές προστασίας, το δεύτερο έθνος μπορεί να αντιδράσει με παρόμοιες ενέργειες κατά των προϊόντων του πρώτου. Οι περιοριστικές του εμπορίου ενέργειες με άλλα έθνη μπορούν να γίνουν «πόλεμος της αγοράς» καθώς τα έθνη συνεχίζουν να ενεργούν εναντίον των προϊόντων του άλλου. Σε ακραίες περιπτώσεις, αυτές οι εντάσεις μπορούν να γίνουν πραγματικές ένοπλες συγκρούσεις.