Περιεχόμενο
Εφευρέθηκε το 1934 από τον Charles Darrow, το Monopoly είναι ένα από τα πιο δημοφιλή επιτραπέζια παιχνίδια στον δυτικό κόσμο. Η προϋπόθεση του παιχνιδιού είναι να είναι το άτομο που ελέγχει τα περισσότερα από τα ακίνητα και να κερδίζει τα περισσότερα χρήματα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι παίκτες ενδέχεται να καταλήξουν λόγω μεγάλου χρηματικού ποσού. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ενδέχεται να χρειαστεί να κηρύξουν πτώχευση. Όταν συμβεί αυτό, πρέπει να ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες.
Παίκτες που πληρώνουν
Ένας παίκτης κηρύσσεται σε πτώχευση όταν το οφειλόμενο ποσό είναι μεγαλύτερο από το ποσό που μπορεί να πληρώσει το άτομο. Όταν συμβεί αυτό, το άτομο που κηρύσσει πτώχευση πρέπει να παραδώσει ό, τι έχει στον παίκτη στον οποίο οφείλει χρήματα. Αυτό σημαίνει ότι δίνετε οποιαδήποτε ιδιοκτησία, σπίτια και ξενοδοχεία στην τράπεζα για το μισό ποσό. Μετά την πώληση όλων, ο παίκτης με τα χρέη δίνει τα χρήματά του στο άλλο άτομο.
Πληρωμή στην τράπεζα
Εάν το άτομο οφείλει χρήματα στην τράπεζα αντί ενός ατόμου, πρέπει να πουλήσει όλες τις περιουσίες του. Τα υπόλοιπα χρήματα από αυτήν την ενέργεια παραμένουν στον έλεγχο της τράπεζας. Ωστόσο, οι ιδιότητες που διαθέτει ο παίκτης δημοπρατούνται στους άλλους παίκτες. Ωστόσο, τα ξενοδοχεία και τα σπίτια δεν αποτελούν μέρος της δημοπρασίας.
Υποθήκες ιδιοκτησίας
Εάν ο παίκτης που κηρύσσει πτώχευση έχει υποθήκες ιδιοκτησίας, πρέπει να παραδοθεί σε όποιον οφείλει ή στην τράπεζα. Στη συνέχεια, ο παίκτης πληρώνει το 10% της αξίας του ακινήτου, το οποίο καλύπτει τους τόκους του δανείου. Ο νέος παίκτης που κατέχει το ακίνητο μπορεί να το πληρώσει ή να περιμένει και να το κάνει αργότερα στο παιχνίδι.
Εγκαταλείποντας το παιχνίδι
Αφού ένας παίκτης πουλήσει τα υπάρχοντά του μέσα στο παιχνίδι, αποβάλλεται αμέσως. Δεν μπορεί πλέον να αγοράσει κανένα ακίνητο ή να συμμετάσχει στο παιχνίδι. Τελικά, όλο και περισσότεροι παίκτες θα κηρύξουν πτώχευση. Το παιχνίδι τελειώνει όταν υπάρχει μόνο ένα άτομο που δεν έχει παραιτηθεί ή κηρύξει πτώχευση.
