Περιεχόμενο
Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων γνωρίζουν πότε ο σκύλος ή η γάτα τους είναι άρρωστος ή πόνος - τα σημάδια είναι εύκολο να εντοπιστούν, οπότε είναι εύκολο να αναλάβετε δράση για να τα ανακουφίσετε. Ωστόσο, αυτά τα σημάδια δεν παρουσιάζονται από κουνέλια, λέει ο Δρ. Η Σούζαν Μπράουν στο βιβλίο της «Η σημασία της αναλγησίας (Pain Killers) για Pet Rabbits». Λέει ότι είναι "σημαντικό να είστε εξοικειωμένοι με το κατοικίδιο ζώο σας και να παρακολουθείτε τις ενέργειές σας καθημερινά, ώστε να μπορείτε να εντοπίζετε αλλαγές στη συμπεριφορά. Οι παρατηρήσεις σας θα είναι ένα σημαντικό μέρος του ιστορικού που πρέπει να δοθεί στον κτηνίατρο, που αποτελεί ουσιαστικό μέρος της διαδικασίας περιποίησης. διάγνωση".
Σημάδια πόνου
Τα σημάδια ότι το κουνέλι σας πονάει περιλαμβάνουν απροθυμία κίνησης ή μη φυσιολογική στάση. Το κατοικίδιο ζώο σας μπορεί να φαίνεται καταθλιπτικό ή λήθαργο, να μην ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει γύρω σας. Ίσως να τρίβει τα δόντια του ή να κάνει ήχους όταν σηκώνεται ή κατά την ούρηση και την κίνηση του εντέρου. Το κουνέλι μπορεί να σταματήσει να τρώει και να πίνει ή να πάρει πολύ περισσότερο χρόνο για να φάει από το κανονικό. Σύμφωνα με τον Δρ. Καφέ, πόνος και μακροχρόνιο στρες προκαλούν γαστρικά έλκη και, σε ακραίες περιπτώσεις, ανεπάρκεια συστημικού οργάνου.
Παυσίπονα
Οι κτηνίατροι χορηγούν συνήθως ανακουφιστικά πόνου οπιοειδών κατά τη διάρκεια και μετά από χειρουργική επέμβαση και μετά από πιο σοβαρό τραύμα. Προερχόμενα από το όπιο, αυτά τα φάρμακα καταπραΰνουν το κουνέλι και ανακουφίζουν επίσης τον πόνο, δουλεύοντας για να ηρεμήσουν τη φυσική νευρική διάθεση του ζώου. Τα περισσότερα κτηνιατρικά οπιοειδή (συνήθως βουτορφανόλη, μορφίνη και μεπεριδίνη) ανακουφίζουν τον πόνο μόνο για δύο έως τέσσερις ώρες, ενώ η βουπρενορφίνη (ο τύπος που χρησιμοποιείται συνήθως στα κουνέλια) διαρκεί έως και 12 ώρες. Οι γιατροί συνταγογραφούν επίσης τραμαδόλη για την ανακούφιση του μέτριου έως σοβαρού πόνου στα κουνέλια, συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση και σε χαμηλότερες δόσεις από άλλα φάρμακα λόγω των πολύ ισχυρών επιδράσεων που έχει το φάρμακο σε αυτά τα ζώα.
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ελέγχουν τη φλεγμονή και το πρήξιμο, εκτός από το ότι λειτουργούν ως ανακουφιστικά. Οι κτηνίατροι τους χρησιμοποιούν για τη θεραπεία ορισμένων μυοσκελετικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας και του τραύματος στα άκρα. Χρησιμοποιούνται επίσης για πόνο σε τομές και δερματικά αποστήματα. Λόγω της πολύ γνωστής μακροχρόνιας διάρκειας αυτών των αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στο σώμα του κουνελιού, οι γιατροί τους συνταγογραφούν οπιοειδή για την ανακούφιση του πόνου μετά τη χειρουργική επέμβαση. Τα φάρμακα αυτού του τύπου περιλαμβάνουν καρπροφαίνη, ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη, πιροξικάμη και μελοξικάμη, με τα τελευταία να είναι τα πιο συνταγογραφούμενα. Οι ιδιοκτήτες κουνελιών πρέπει να παρακολουθούν τα ζώα τους για γαστρεντερικά προβλήματα κατά τη μακροχρόνια χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και θα πρέπει να συμβουλεύονται έναν κτηνίατρο πριν χορηγήσουν φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή, όπως η ασπιρίνη και η ιβουπροφαίνη.
Οι γιατροί συνταγογραφούν τοπικά αναισθητικά, συνήθως λιδοκαΐνη ή μεπιβακαΐνη, για απλούστερες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως βιοψίες δέρματος, αφαίρεση μικρών όγκων και τοποθέτηση ρινογαστρικών σωλήνων. Κατά τη διάρκεια διεξοδικών οφθαλμικών εξετάσεων ή απλών οφθαλμικών θεραπειών, οι γιατροί στάζουν προπαρακαΐνη, ένα οπτικό αναισθητικό, στον κερατοειδή ώστε το κουνέλι να μην αισθάνεται πόνο. Οι κτηνίατροι δεν χρησιμοποιούν τοπικά αναισθητικά για μακροχρόνια ανακούφιση από τον πόνο, καθώς οι ενέργειές τους είναι συνήθως σύντομες.
