Περιεχόμενο
Ο όρος "μύθος" προέρχεται από την ελληνική λέξη "μύθος" η οποία μεταφράζεται ως "ιστορία". Ως εκ τούτου, η μελέτη της ελληνικής μυθολογίας είναι η μελέτη της ιστορίας αυτού του λαού. Κάθε ελληνικός μύθος έχει τα ίδια βασικά στοιχεία, αν και οι ιστορίες θα διαφέρουν πολύ μεταξύ των τύπων, όπως είναι οι τραγωδίες και οι κωμωδίες.
Η αρχαία ελληνική μυθολογία έχει κοινά στοιχεία, όπως θεούς και θεές (Medioimages / Photodisc / Photodisc / Getty Images)
Χρησιμοποιήστε το υπερφυσικό
Σε κάθε ελληνικό μύθο υπάρχει κάτι υπερφυσικό. Για παράδειγμα, οι αρχαίοι Έλληνες θεοί είναι εξέχοντες στους μύθους ή υπάρχουν πλάσματα όπως υδράδες, μέδουσες ή πεγάς. Στις περισσότερες από αυτές, η παρέμβαση των θεών για την επίλυση ενός προβλήματος είναι το κύριο υπερφυσικό στοιχείο. Έχουν επίσης στοιχεία όπως η δύναμη πάνω στον άνθρωπο, όπως βρίσκεται στον Ηρακλή.
Ακολουθήστε την κοινωνική τάξη
Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι ακολουθούσαν τις αξίες και τα σημάδια που ήταν κοινά στους Έλληνες και τα συστήματα πεποιθήσεων τους. Οι επεξηγήσεις των γεγονότων έγιναν χρησιμοποιώντας μόνο το πλαίσιο και την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων.
Εξήγηση του κόσμου
Οι ελληνικοί μύθοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν τον τρόπο με τον οποίο ήλθε ο κόσμος και πώς λειτούργησε και έτσι πάντα ειπώθηκε για τη Γη σε καθένα από αυτά. Για παράδειγμα, καταιγίδες με βροντές θεωρούνταν η μανία του Δία, ενώ μια βίαιη θάλασσα ήταν το αποτέλεσμα της οργής του Ποσειδώνα. Οι ιστορίες εξηγούσαν τα γεγονότα του φυσικού κόσμου χρησιμοποιώντας τους θεούς και τα πλάσματα.
Ανθρωπότητα
Οι ελληνικοί μύθοι μίλησαν για την ανθρώπινη φύση. Έδειξαν αξιοθαύμαστη δύναμη σε χαρακτήρες όπως ο Ηρακλής, αλλά απέδειξαν επίσης τις αδυναμίες τους. Στην περίπτωση αυτού του χαρακτήρα, δεν ήταν έξυπνος. Δεν ήταν μόνο τα ανθρώπινα όντα που έκαναν λάθη, ακόμη και οι θεοί στην ελληνική μυθολογία ήταν επιρρεπείς σε λάθη και αδυναμίες. Για παράδειγμα, πολλοί από αυτούς προδίδουν τους συζύγους τους. Αυτές οι αποτυχίες προσπάθησαν να εξηγήσουν την ανθρώπινη φύση.
Δυνατότητες
Οι ελληνικοί μύθοι συζήτησαν δυαδικότητες, όπως το φως στο σκοτάδι ή το καλό εναντίον του κακού. Αυτά, εκτός από εξηγήσεις, θεωρήθηκαν ως μαθήματα για τους ακροατές. Στους μύθους, η δυαδικότητα αποδείχθηκε από διάφορους χαρακτήρες που αντιπροσώπευαν μια πλευρά του προβλήματος. Για παράδειγμα, ο Ηρακλής θεωρήθηκε "καλός", και το τέρας πάλεψε "κακό".